حضرت امام، رضوان الله علیه، توجه ویژه‏ اى نسبت ‏به ماه رمضان داشته و بدین جهت، ملاقات‏هاى خودشان را در ماه رمضان تعطیل میكردند و به دعا و تلاوت قرآن و…میپرداختند.

و خودشان میگفتند: «خود ماه مبارك رمضان، كارى است‏» (1) .

یكى از یاران امام، در این باره گفته است:

در این ماه، ایشان، شعر نمیخواندند و نمیسرودند و گوش به شعر هم نمیدانند. خلاصه، دگر گونى خاصى متناسب با این ماه در زندگى خود ایجاد میكردند، به گونه‏ اى كه این ماه را، سراسر، به تلاوت قرآن مجید و دعا كردن و انجام دادن مستحبات مربوط به ماه رمضان سپرى میكردند (2) .

ایشان، به هنگام سحر و افطار، بسیار كم میخوردند، به گونه‏اى كه خادم‏شان فكر میكردند كه امام، چیزى نخورده است! (3)

حضرت امام رحمة الله علیه درباره رمضان چنین مى‏ سرایند:

ماه رمضان شد، مى و میخانه بر افتاد

عشق و طرب و باده، به وقت ‏سحر افتاد

افطار به مى کرد برم پیر خرابات

گفتم که تو را روزه، به برگ و ثمر افتاد

با باده، وضو گیر که در مذهب رندان

در حضرت حق این عملت ‏بارور افتاد (4)

از جمله برنامه ‏هاى ویژه‏ ى حضرت امام، رضوان الله علیه، در ماه مبارك رمضان، عبادت و تهجد بود.

اکثر آشنایان امام نقل مى‏ کنند که ایشان از سن جوانى، نماز شب و تهجد، جزء برنامه‏ هایشان بود.

خانم زهرا مصطفوى مى‏ گوید:
راز و نیاز امام و گریه‏ ها و ناله ‏هاى نیمه شب ایشان، چنان شدید بود که انسان را بى اختیار، به گریه مى ‏انداخت (5)
یکى از اساتید قم نقل مى‏ کرد: شبى میهمان حاج آقا مصطفى بودم. ایشان، خانه‏ جداگانه ‏اى نداشتند و در منزل امام زندگى مى‏ کردند. نصف شب از خواب بیدار شدم و صداى آه و ناله ‏اى شنیدم، نگران شدم که مگر اتفاقى افتاده است، حاج آقا مصطفى را بیدار کردم و گفتم: «ببین چه خبر است!» . ایشان نشست و گوش داد و گفت: «صداى امام است که مشغول تهجد و عبادت است‏» (6)
یکى از همراهان امام در نجف، اظهار مى‏ کرد که امام خمینى در ماه مبارک رمضان، هر روز ده جزء قرآن مى خواندند ، یعنى در هر سه روز، یک بار قرآن را ختم مى ‏کردند
در ماه مبارک رمضان، این شب زنده دارى و تهجد، وضعیت دیگرى داشت. یکى از محافظان بیت مى‏ گوید در یکى از شب‏ هاى ماه مبارک رمضان، نیمه شب، براى انجام کارى مجبور شدم از جلوى اتاق امام گذر کنم. حین عبور، متوجه شدم که امام، زار زار گریه مى‏ کردند! هق هق گریه‏ امام که در فضا پیچیده بود، واقعا مرا تحت تاثیر قرار داد که چگونه امام، در آن موقع از شب، با خداى خویش راز و نیاز مى‏ کند. (7)
آخرین ماه مبارک رمضان دوران حیات امام، به گفته‏ ساکنان بیت، از ماه مبارک رمضان‏ هاى دیگر متفاوت بود! به این صورت که امام همیشه، براى خشک کردن اشک چشم‏شان دستمالى را همراه داشتند، ولى در آن ماه مبارک رمضان، حوله‏ اى را نیز همراه برمى ‏داشتند تا به هنگام نمازهاى نیمه شب‏شان، از آن استفاده کنند! (8)

1- پا به پاى آفتاب، ج 1، ص 286 .
2- برداشت‏ هایى از سیره‏ امام خمینى( ره) ، ج 3 ، ص 90 .
3- همان، ص 89 .
4- روزنامه‏ جمهورى اسلامى، مورخ 8/1/69 .

5- برداشت‏هایى از سیره‏ امام خمینى (رحمت الله علیه) ، ج 3 ، ص 132 .
6- همان، ص 286 .
7- هزار و یک نکته، حسین دیلمى، نکته 104 / جلوه‏اى از خورشید ، ص 90 .
8- برداشت‏هایى از سیره‏ امام خمینى ، ج 3 ، ص 126 .