نفیس

نيمه شب مناجات شعبانيه مي خواندند

در ماه شعبان گاهي که شبها پشت در اطاق امام مي خوابيدم مي ديدم يک ساعت مانده به اذان صبح امام بيدار مي شدند و وضو مي گرفتند و پس از نماز شب مشغول مناجات شعبانيه مي شدند و در اين مناجات به قدري گريه مي کردند که من که پشت اطاقشان مي خوابيدم گاهي با صداي گريه ايشان از خواب بيدار مي شدم با اينکه بسيار آرام و آهسته اعمال شب را انجام مي دادند تا کسي بيدار نشود.*
*به نقل از:سيد رحيم ميريان(سایت: شهید آوینی)*