نفیس

«فرازهايي از دعاي ابوحمزه ثمالي»

اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَنْزَلْتَ فِي كِتَابِكَ [الْعَفْوَ وَ أَمَرْتَنَا] أَنْ نَعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَنَا، وَ قَدْ ظَلَمْنَا ، فَاعْفُ عَنَّا، فَإِنَّكَ أَوْلَى بِذَلِكَ مِنَّا

خدایا تو خود در قرآن فرمودی که از کسی که به ما ستم روا داشته گذشت کنیم و ما بر خود ستم ورزیدیم، پس از ما درگذر که حضرتت به گذشت از ما، شایسته تر از ماست.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيمَاناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِي، وَ يَقِيناً [صَادِقاً] حَتَّى أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ يُصِيبَنِي إِلّا مَا كَتَبْتَ لِي، وَ رَضِّنِي مِنَ الْعَيْشِ بِمَا قَسَمْتَ لِي، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

خدایا ایمانی از تو می خواهم که دلم با آن همراه شود، و باور صادقانه ای که بدانم هرگز چیزی به من نمی رسد، مگر آنچه که تو برایم ثبت کردی، و مرا از زندگی به آنچه که نصیبم فرمودی خشنود بدار، ای مهربان ترین مهربانان.

(ص 66)
اما سه گروه دیگر:
دوم آنکه شراب می خورد. تا شراب خوار خود را اصلاح نکند، از بخشوده شدنش نیز خبری نخواهد بود.
سوم: کسی که قطع رحم نماید.
صله رحم فقط دید و بازدید نیست. فقط به منزل یکدیگر رفتن نیست. دستگیری مادی و معنوی هر دو باید رعایت گردد.
(ص67)
بالاترین مصداق رحم:
آنچه از صریح روایات برداشت می شود این است که از مصادیق صله رحم و بالاترین آن انجام وظایفی است که در قبال اهل بیت (علیه السلام) و امام زمان(علیه السلام) داریم. قرآن کریم می فرماید:« و آن ها که پیوند هایی را که خداوند دستور به برقراری اش داده را برقرار می کنند.

صفحات: 1· 2

گفتار دوم:
در این بخش از شب‌های قدر بعنوان بهار استغفار و توبه یاد شده است، شب اندیشیدن در سابقه خود، شب‌هایی که باید اندیشید گناه با انسان چه می‌کند؟ تا بتوان برای درمان درد گناه و بلاهایش چاره‌ای اندیشید؛ چاره ای جز توبه و بازگشتن به درگاه پروردگار نیست.
(ص 45)
گروهی شب قدر هم بخشوده نمی شوند:
با تمام این مهربانی ها و باران لطف خداوند در ماه رمضان و شب قدر، معلوم نیست که هر کس به در گاه الهی دعا کند، دعایش مستجاب و گناهش بخشیده شود!
گروهی هستند که خداوند شب قدر هم از سر تقصیراتشان نمی گذرد! هر قدر هم ندبه و ناله کنند، سودی نمی بخشد.
چهار گروه هستند که در شب قدر بخشوده نمی شوند:

صفحات: 1· 2

گفتار اول:(ص 33و34)
بزرگ ترین مصیبت
خداوند فرموده است: « هیچ مصیبتی به شما نمی رسد مگر این که خودتان سبب آن شده اید. در این شب ها باید از گناهانی توبه نمود که ما را با مصیبت ها دست به گریبان نموده است. تا خداوند نبخشاید، رهایی از درد ها و مصیبت ها هم امکان نخواهد داشت. آما آیا تا به حال اندیشیده ایم ، بزرگ ترین مصیبتی که در زندگی گریبان گیر آن هستیم کدامین مصیبت است؟ کدامین درد و بلاست که با فزونی گناهانمان، گرفتار آن شده ایم؟

صفحات: 1· 2